دانستنی‌های برچسب انرژی ساختمان و سیستم سرو سبز ایران
حتما میدانید که برچسب انرژی چیست و درهنگام خرید وسایل انرژی بر به آن دقت می کنید. برچسب انرژی برچسبی است که روی کالاهای مورد استفاده در ساختمانها نصب میشود و نشان‌دهنده کیفیت محصولات از نظر مصرف انرژی است. برچسپ انرژی مصرف کنندگان را با میزان کارایی مصرف انرژی وسایل آشنا می سازد.
به گزارش خبرگزاری فارس از یزد، در برچسب انرژی که برای وسیله‌های انرژی‌بر به کار می‌رود، بخشی از آن مقایسه‌ای حروف لاتین از A تا G و در برخی استانداردها نظیر وسایل برودتی خانگی (یخچال و فریزر) از A+++ تا D و هفت رنگ از سبز تا قرمز مشخص شده که هر حرف و هر رنگ نشان دهنده مرتبه ای از مصرف انرژی وسیله است.
با استفاده از این برچسب می‌توان بازدهی وسایل گوناگون را مقایسه کرد،به طور مثال حرف A در برچسب انرژی که با زمینه سبز پررنگ نمایش می‌یابد، نشان‌دهنده کمترین مصرف انرژی و بیشترین کارایی وسیله و حرف G که با رنگ قرمز مشخص میشود نشانه وسایل دارای بیشترین مصرف و کمترین کارایی است.
در این برچسب افزون بر رتبه مصرف انرژی، نام محصول، نام کارخانه تولیدی، مدل محصول و آرم سازمان ملی استاندارد دیده میشود. همچنین در برخی از برچسب‌ها ممکن است برخی از شاخص‌های مورد نظر مصرف‌کنندگان نیز نوشته شود. برچسب انرژی در بیشتر کشورهای جهان وجود دارد.
برای ساختمانها نیز می توان برچسب انرژی دریافت کرد؟
در حال حاضر برچسب دهی انرژی به ساختمان در بسیاری از کشورهای دنیا انجام میشود و هریک از این کشورها دارای روش مشخصی جهت برچسب دهی انرژی به ساختمان می‌باشند.
به طور نمونه به منظور محاسبه میزان انرژی مصرفی بخشهای مختلف، بیش از ۳۰ استاندارد توسط انجمن استانداردسازی اتحادیه اروپا تدوین شده است که با استفاده از آن مصرف انرژی ساختمان در بخشهای گرمایش و سرمایش، آبگرم مصرفی، روشنایی و تجهیزات کمکی (فنها و پمپها) ارزیابی می‌گردد.
همچنین برچسب‌دهی انرژی و رتبه بندی انرژی ساختمان در آمریکا به دو روش اصلی صورت میگیرد که شامل روش Energy Star و روش LEEDمی‌گردد. روش اول بر اساس محاسبه مصرف انرژی ساختمان و به صورت ستاره دهی بوده و روش دوم یک روش امتیازدهی محسوب میشود که بر اساس کیفیت قسمت‌های مختلف ساختمان و مجموع امتیازات تعلق‌گرفته به آن، رده مصرف انرژی ساختمان را تعیین می‌نماید. ساختمانهایی که بر اساس روش Energy star کمتر از چهار ستاره را بخود اختصاص دهند مردود محسوب می‌گردند.
برچسب‌دهی انرژی با ارتقای کیفیت ساخت ساختمانها و ترغیب سازندگان به ساخت ساختمانهای با رده انرژی بالاتر، تاثیر مستقیمی در کاهش مصرف انرژی در بخش ساختمان می‌گذارد. به این علت عمده کشورهای پیشرفته دنیا در حال حاضر دارای روشی جهت برچسب دهی انرژی ساختمان می باشند.
برچسب انرژی برای ساختمانهای جدیدالاحداث
مطابق با ماده ۳۳ قانون نظام مهندسی کشور، مسئولیت نظارت عالیه بر اجرای ضوابط و مقررات ملی ساختمان در طراحی و اجرای تمامی ساختمانها بر عهده وزارت راه و شهرسازی است.
وزارت راه و شهرسازی بر مبنای این ماده اقدام به انتشار مقررات ملی در بیست و دو مبحث نموده است که مبحث ۱۹ آن مربوط به صرفه جویی مصرف انرژی ساختمانها می باشد.
اولین ویرایش مبحث ۱۹ مقررات ملّی ساختمان در سال ۱۳۷۰ ، تحت عنوان صرفه جویی در مصرف انـرژی تـدوین گردیـد ، در سال ۱۳۸۴ مشمول تمامی ساختمانها شد و جدید ترین ویرایش مربوط به سال ۱۳۹۹ میباشد.
این فصل از مقررات ملی ساختمان ضوابط طرح, محاسبه و اجرای عایق کاری حرارتی سیستم های تاسیساتی گرمایی، سرمایی، تهویه، تهویه مطبوع، تامین آب گرم مصرفی و روشنایی الکتریکی در ساختمانها را تعیین میکند.
براساس دسته بندی موجود در مبحث ۱۹ مقررات ملی، ساختمان به سه گروه مشتمل بر ساختمانهای منطبق با ضوابط مبحث ۱۹ با نام اختصاری EC و ساختمانهای کم مصرف +EC و ساختمانهای بسیار کم مصرف ++EC تقسیم می گردند.
برای دستیابی به توسعه پایدار، کشورهای توسعه یافته معیارها و استانداردهایی متناسب با اقلیم جغرافیایی و شرایط محیطی خود تدوین کرده‌اند. دستیابی به اهداف توسعه پایدار در صنعت ساختمان در اغلب کشورها از طریق اعطای درجه به ساختمانهایی که معیارهای توسعه پایدار را در نظر گرفته‌اند، صورت میگیرد.
همچنین در کشورهای در حال توسعه ، بحث آب و بهره وری انرژی بسیار مهم و به آن پرداخته شده است چرا که کمبود منابع آبی را در این مناطق شاهد هستیم .
در سیستم رتبه‌بندی ساختمان پایدار بین المللی (LEED) برای این که معیارهای ساختمانهای سبز را داشته باشند می‌بایست امتیازهای لازم را برای گرفتن گواهینامه ساختمان سبز کسب نمایند.
در این سیستم معیارها ارزیابی در ۸ گروه اصلی: جانمایی و حمل ونقل،پایداری سایت،کارایی آب،انرژی و اتمسفر، مصالح و منابع،کیفیت فضای داخلی،خلاقیت در طراحی،اولویت منطقه‌ای تقسیم بندی می‌شوند.
لازم به ذکر است در این سیستم تمامی معیارها دارای امتیاز مثبت بوده و کسر امتیاز یا امتیاز منفی وجود ندارد. همچنین گروه‌های خلاقیت در طراحی و اولویت منطقه‌ای دارای امتیاز تشویقی هستند. در نهایت بر اساس امتیازهای کسب شده از مجموع ۱۰۰ امتیاز به ساختمان رتبه و گواهی داده خواهد شد.
در ایران نیز قوانین، مقررات، آیین‌نامه‌ها و استانداردهای متعددی در زمینه ساختمان سبز و پایدار، با هدف کاهش اثرات منفی زیست محیطی و بهداشتی ناشی از سیستم های توسعه، تدوین شده است.که پس از بررسی‌ها و تحقیقات فراوان سیستم رتبه‌بندی ساختمانهای سبز و پایدار به نام سیستم سرو سبز ایران (IGBRS) تدوین شده است.موضوع شاخص های انرژی در سیستم های مذکور درجه اهمیت بالایی دارد.
در واقع IGBRS یک سیستم ارزیابی محیط زیستی ملی برای ساختمانهاست، که با تعیین معیار های قطعی، اعتبار محیط زیستی ساختمانها را ارزیابی میکند.
علاوه بر این، سیستم باید به طراحان، سازندگان و توسعه دهندگان کمک کند تا انتخاب‌های منطقی را بر اساس تأتیرات محیط زیستی انجام دهند. این سیستم برای ساختمانهای جدید طراحی شده است و در مرحله طراحی و ساخت مورد ارزیابی قرار میگیرد.
سیستم رتبه‌بندی سرو سبز ایران(IGBRS) شامل ۸ دسته اصلی است که هریک از این دسته‌بندی خود دارای چندین زیرمجموعه هستند و هر یک امتیاز مخصوص به خود را دارند.شاخصه معیارهای ارزیابی شامل :پایداری سایت،کیفیت محیط خارج،بهره وری انرژی،بهره وری آب،مصالح و منابع،کیفیت محیط داخل،پسماند،مدیریت طراحی و ساخت می باشد.
دلیل انتخاب نام این سیستم این است که درخت سرو از درختانی است که ریشه در فرهنگ ایرانی داشته و جایگاه ویژه‌ای در میان مردم دارد. این درخت به عنوان یک درخت همیشه سبز، استوار و درست قامت حتی در سرما پایداری میکند. به همین دلیل در سیستم رتبه بندی درخت سرو به عنوان نماد رتبه‌دهی ساختمان سبز و پایدار ایران معرفی شد.
پایان پیام/د